പ്രപഞ്ച സത്യമെന്തെന്ന് തിരിച്ചറിയാന് പഞ്ചേന്ത്രിങ്ങള്‍ മതിയാവില്ല്. മനുഷ്യന്റെ കണ്ടു പിടുത്തപ്പെരുമകളും മതിയാവില്ല്.
കേവലം 3 മാനങ്ങളെിലുടെയുള്ള സഞ്ചാര സ്വാതന്ത്യം. സമയം എന്ന മാനത്തെ തിരച്ചറിയാന്‍ കഴിയുന്നു. എങ്കിലും നിയന്ത്രിക്കനാവുന്നി
നോക്കൂ ഞാന് എത്രയോ നിസാരന്‍ !!!! പിന്നെ ആരാണ് ഈ ഞാന് ?
കണുന്നതേ(അനുഭവിക്കാന്‍ കഴിയുന്നത്) വിശ്വസിക്കൂ, കണാത്തതോന്നും സത്യമല്ല എന്ന് ചിന്തിക്കാന്‍ ഞാന് തീര്‍ത്തും വിഡ്ഢിയല്ല. കാഴ്ച്ചയും കേള്‍വിയും മണവും രുചിയും സ്പര്‍ശനവുമെല്ലാം മനസിന്റെ കല്പനകള്ണ്. സത്യത്തില്‍ അവയും സത്യമാണോ? അങ്ങനെ ചിന്തിക്കുമ്പോള്‍ ഈ ജിവിതം തന്നെ ഒരു ഭ്രമകല്പനയല്ലേ?
ഏതോ ഒരു ആധാര താളമാണ് ഈ പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ നിലനില്‍പ്പിന് കാരണം. ക്രമമായ ആവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ . ക്രമമല്ലെന്ന് നാം കരുതുന്നതിലും ഒരു ക്രമം കണ്ടെത്താന്‍ കഴിയുമെന്ന് ശാസ്ത്രം തിരിച്ചറിഞ്ഞുകഴിഞ്ഞു
കൂടുതല്‍ മാനങ്ങള്‍ക്ക് അധിപനായ, നിര്‍വചിക്കാന്‍ ആവാത്ത, നന്മയെ തുണ്യ്കകുന്ന, ഒരു പരമാത്മാവ് ഉണ്ടെന്നും ശബ്ദകോലാഹലങ്ങളല്ല മറിച്ച് ആത്യന്തികനായ നിതിയും ധര്‍മവും പരിലിച്ചു ജീവിക്കുന്നതാണ് ആ പരമാത്മാവിലേക്കുള്ള പാതയാണന്നും വിശ്വസിക്കുന്ന ഒരു വിശ്വാസിയാകാനാണ് ഞാന് ഇഷ്ടപ്പെടുന്നത്. ( ഇന്നിന്റെ ധര്‍മവും നീതിയുമാണ് അത്യന്തികമായത് എന്ന് കരുതാനാവില്ല. എങ്കിലും നന്മ, കരുണ തുടങ്ങിയവ ആത്യന്തിക സത്യങ്ങളാണ്. )
ഈ ചിന്ത സമൂഹത്തിന് ഗുണവും ആത്മസംതൃപ്പതിയും നല്കുന്നു എങ്കില്‍ അത് ഉദാത്തമല്ലേ..???
2 comments:
ആപേക്ഷികം
:-)
ഞാൻ ആരാണെന്നുള്ള ചോദ്യത്തിനുള്ള ഉത്തരം തേടലാണല്ലോ എല്ലാ അന്വേഷണങ്ങളും.....ഭൗതികമായാലും ആദ്ധ്യാത്മികമായാലും
Post a Comment